Miastenia to choroba, która utrudnia funkcjonowanie w życiu codziennym. Nie pozwala choremu na wykonywanie czynności, które dotychczas nie były dla niego problemem. To nie tylko duży problem fizyczny, ale także dyskomfort psychiczny. Czym objawia się miastenia? O tym w dzisiejszym artykule! Miastenia – choroba autoimmunologiczna Miastenia jest rodzajem choroby autoimmunologicznej. Oznacza to, że swoje źródło ma w niewłaściwym funkcjonowaniu układu odpornościowego, który wytwarza przeciwciała działające destrukcyjnie na komórki organizmu. W czasie tej choroby dochodzi do zaburzeń w przesyłaniu impulsów nerwowych do mięśni. Stąd odczuwanie męczliwości.Przeciwciała zostają wytwarzane przez grasicę, czyli narząd, który powinien zniknąć zaraz po okresie dojrzewania. Jednak specjaliści nie są zgodni co do tego, jak wygląda rola grasicy w powstawaniu miastenii. Objawy miastenii Objawy miastenii są liczne. Należą do nich osłabienie mięśni oka, męczliwość i znużenie mięśni, problemy z wykonywaniem codziennych czynności, kłopoty z unoszeniem rąk czy nóg (niekiedy chory potrzebuje podpórki, by przemieścić się z jednego miejsca na drugie), problemy z mową, oddychaniem. Jakie obszary zajmuje choroba? Choroba dotyka układ mięśniowy i wpływa negatywnie na działanie organizmu. Może naznaczyć dysfunkcją takie obszary jak: Twarz – miastenia może zająć mięśnie twarzy, powodując problemy z mimiką. Chory ma trudności z uśmiechaniem się, nie może podnieść kącików ust. Kończyny górne i dolne – choroba może dotknąć mięśnie kończyn górnych oraz dolnych. W takich przypadkach utrudnia normalne funkcjonowanie. Osoby cierpiące z powodu miastenii mają kłopot z tak prozaicznymi rzeczami jak mycie się, przyrządzanie posiłków czy pisanie. Mięśnie opuszkowe – to mięśnie, które znajdują się w gardle i jamie ustnej. Dotknięte miastenią powodują kłopoty z mową, połykaniem, a także z przyjmowaniem pokarmów. Mięśnie przepony i międzyżebrowe – jednym z najpoważniejszych przypadków jest ten, w którym dochodzi do zajęcia przez miastenię właśnie tych mięśni. Wówczas chory odczuwa problemy w czasie oddychania. Nie może wykonać pełnego oddechu, odczuwa duszności. Niekiedy pacjenci muszą zostać poddani intubacji.