Złamanie trójkostkowe należy do jednych z najrozleglejszych i jednocześnie najtrudniejszych w leczeniu złamań stawu skokowego. Dotyka ono zarówno kostki przyśrodkowej, bocznej oraz tylnej. Może mu towarzyszyć zwichnięcie stawu oraz zerwanie więzozrostu strzałkowo – piszczelowego. Jak do niego dochodzi, jak je zdiagnozować i leczyć? Tego dowiesz się z dzisiejszego artykułu.
Staw skokowy stanowi prawdziwy majstersztyk ludzkiej anatomii. Biorąc pod uwagę obciążenia, jakie musi znosić, i funkcje które wykonuje, aż trudno uwierzyć, że tak skutecznie potrafi nam służyć przez całe życie. Niestety, ze względu na wymagania, jakie przed nim stawiamy, jest również bardzo podatny na uszkodzenia. Wystarczy jeden niefortunny krok i kontuzja gotowa. Pół biedy, jeśli kończy się na zwichnięciu czy skręceniu kostki, gorzej, kiedy dotyka nas trójkostkowe złamanie, które może wystąpić nawet podczas zwykłego biegania, skakania lub w wyniku poślizgnięcia. Dlatego trzeba być bardzo uważnym podczas wykonywania codziennych czynności. Wracanie do pełnej sprawności po złamaniu trójkostkowym może bowiem zająć wiele miesięcy.
Złamanie trójkostkowe - objawy
Złamanie trójkostkowe objawia się przede wszystkim przerwaniem tkanki kostnej w obrębie kostki przyśrodkowej, bocznej i tylnej. Często towarzyszy mu zwichniecie całego stawu i wyłamanie kości piszczelowej. Zalicza się je do złamań niestabilnych, których leczenie zazwyczaj odbywa się operacyjnie ze względu na jego wysoki poziom skomplikowania.
Złamanie trójkostkowe – diagnoza i leczenie
By zdiagnozować złamanie trójkostkowe, lekarz wykona badanie palpacyjne, zleci też prześwietlenie, a w razie wątpliwości rezonans magnetyczny lub tomografię komputerową. Często wykonuje się także badanie USG, by zdiagnozować stan tkanek miękkich obecnych w stawie skokowym.
Niestety, złamanie trójkostkowe, często wymaga leczenia operacyjnego. Podczas zabiegu chirurg łączy kości za pomocą śruby zespalającej. Usuwa też ewentualne odłamki kostne. Śrubę wyciąga się po około 6 tygodniach, a całość wewnętrznej stabilizacji po 8 miesiącach. Po zabiegu stopa zostaje unieruchomiona najczęściej w gipsie.
Ostrożne obciążanie stopy jest możliwe po upływie 4-6 tygodni, a całkowite po 10 tygodniach. W międzyczasie lekarz może zlecić zmianę gipsu na ortezę stawu skokowego, która przyspieszy proces gojenia oraz ułatwi przeprowadzanie zabiegów higienicznych stopy.
Jednak operacja i gips to nie wszystko. Po jego zdjęciu pacjenta czeka długotrwała rehabilitacja, od której zależy powrót do pełnej sprawności. Każdy pacjent powinien otrzymać od fizjoterapeuty odpowiedni zestaw ćwiczeń i wykonywać go tak długo, aż kostka odzyska pełną funkcjonalność. Niezbędne może okazać się wykorzystanie różnorodnego sprzętu rehabilitacyjnego, który przyspieszy proces regeneracji.
Niestety, złamanie trójkostkowe ma tendencję do nawracania. Osoba, u której wystąpiło, powinna więc ostrożnie wracać do codziennych aktywności po urazie. Uszkodzona stopa ma również tendencję do okresowego puchnięcia i bólu, zwłaszcza w odpowiedzi na zmianę pogody czy nadmierny wysiłek fizyczny.
